Toen Marinda drie jaar geleden aan de bar maar bier bleef bestellen bij barman Patrick, besloot ze op een gegeven moment toch over te schakelen op cola. Maar Patrick dacht daar anders over: “Als je de hele avond bier drinkt, gaan we geen cola drinken,” zei hij met een knipoog. Wat een grappige opmerking leek, bleek het begin van iets veel groters. Na die avond voegden ze elkaar toe op Facebook. Eén berichtje werd een gesprek en dat gesprek werd na een paar weken een kop koffie samen. Het klikte meteen.
Wat zeker was: ze gingen niet trouwen. Marinda had nooit de behoefte gehad om te trouwen en Patrick had zijn trouwplannen al lang achter zich gelaten. Totdat Evy, de dochter van Marinda, zich ermee ging bemoeien. Ze wilde dat ze zouden trouwen, zodat ze nooit meer uit elkaar zouden gaan. Dat zette Patrick aan het denken. “Alles voelt zo goed, dus waarom eigenlijk niet?”
Het aanzoek zou op Schiermonnikoog moeten gebeuren. Het eiland was voor Patrick altijd al bijzonder geweest. Zijn oom en tante woonden daar en het eiland voelde voor hem als thuiskomen. Er was een plek bij de vuurtoren waar hij als kind vaak met zijn oom kwam en daar wilde hij Marinda ten huwelijk vragen, bij voorkeur op de sterfdag van zijn oom. Maar Patrick kon niet wachten. Tijdens het uitpakken van het kerstpakket, gewoon aan de keukentafel, vroeg hij Marinda ten huwelijk. Natuurlijk zei ze ja! Om het moment nog specialer te maken, zijn ze later naar Schiermonnikoog gereisd en is Patrick alsnog op zijn speciale plek, op de sterfdag van zijn oom, op één knie gegaan. De spanning was eraf, want hij wist natuurlijk het antwoord al! Maar dat maakte het moment niet minder speciaal.
De bruiloft, met het strand van Schiermonnikoog als achtergrond, werd precies zoals Patrick en Marinda het in gedachten hadden: intiem, persoonlijk en zonder poespas. Christy zorgde met het prieeltje, de stoelen en de kaarsen voor een sfeervol decor op het strand, dat de ceremonie helemaal afmaakte.
De bruiloft moest natuurlijk op Schiermonnikoog plaatsvinden. Het idee was simpel: een intieme ceremonie op het strand, zonder tierelantijntjes. Samen hadden Patrick en Marinda al veel geregeld, maar twee maanden voor de grote dag besloten ze opeens dat een prieeltje op het strand toch niet mocht ontbreken. Zo kwamen ze bij Christy terecht, die hen met oog voor detail hielp om alles af te maken.
Christy luisterde naar al hun wensen en zorgde ervoor dat alles tot in de puntjes verzorgd was. Van een sfeervol prieeltje en de juiste opstelling op het strand, tot drie kaarsen op een tafel om overleden dierbaren te herdenken, alles klopte. Haar warme persoonlijkheid gaf Patrick en Marinda een vertrouwd gevoel.
Hoewel de regen op de ochtend van de bruiloft voor wat zorgen zorgde, klaarde de lucht gelukkig net op tijd op. Natuurlijk ging niet alles zoals gepland: Patrick scheurde tijdens de fotoshoot zijn broek. Maar die kleine tegenslagen zorgden juist voor veel gelach en mooie herinneringen.
Het hoogtepunt kwam na het jawoord. Patrick draaide zich om naar Evy, Marinda’s dochter en vroeg haar of ze ook “met hem wilde trouwen.” Evy straalde van oor tot oor en zei natuurlijk ja. Voor haar was de bruiloft immers haar idee geweest en zo werd het gezin officieel compleet.
Ondanks de regen en een paar onverwachte momenten kijken ze terug op een dag vol mooie herinneringen en liefde.
