Vind maar eens een originele plek op het eiland om je aanzoek te doen, waarvan je aanstaande dat écht niet verwacht en wat misschien wel onmogelijk is. Johannes-Rink had er een beetje geluk bij nodig. Want van alle vuurtorenwachters had hij nét diegene aan de lijn, die een aanzoek aan zijn Karin in de vuurtoren wel zag zitten.
De afspraak met de vuurtorenwachter was, dat ze zich om 16.00 uur zaterdagmiddag zouden melden bij de vuurtoren. Tijdens de wandeling die zaterdagmiddag, wilde Karin de vuurtoren voorbijlopen, toen Johannes-Rink zei ‘misschien kunnen we wel aanbellen’. Met de deur die open ging, viel ook de mond van Karin open van verbazing. “Als kind wilde ik dat altijd al eens, maar durfde ik nooit aan te bellen. Ik vond het heel spannend echt naar boven te gaan! Het uitzicht was fantastisch. Ik klets graag en veel, dus ik begon allemaal vragen te stellen aan die vuurtorenwachter.” Johannes-Rink: “Toen het eindelijk even stil viel heb ik mijn moment gepakt en haar gevraagd.”
Na het ‘moment suprême’ ging het stel eten bij – hoe toepasselijk – restaurant Het Noorderlicht. Johannes-Rink: “Toen we aangaven dat het een bijzonder moment voor ons was leenden ze wit tafellinnen bij Van der Werff om ons diner extra speciaal te maken. Die persoonlijke benadering hebben we echt enorm gewaardeerd.” Het verhaal van het aanzoek in de vuurtoren ging al snel over het eiland. Johannes-Rink: “De volgende dag zaten we bij de Berkenplas en ook daar wisten ze er van, haha.”
Dé tip van Karin en Johannes-Rink: pak de telefoon en bel wanneer je iets wilt weten of voor elkaar wilt krijgen. Mailtjes sturen naar het eiland werkt trager en is minder persoonlijk. Karin: “Wat we hebben gemerkt is dat de ondernemers op het eiland graag met je meedenken, zonder dat ze meteen geld willen zien.
De vuurtorenwachter bij het aanzoek, de fiets voor de fotoshoot die we leenden van de Babs, de huifkarverhuurder die ons wat eerder liet komen om kennis te maken met de paarden. Niet de eurotekens, maar de ervaring telt op Schiermonnikoog en dat is goud waard.”
Na het zeer speciale aanzoek begon het stel plannen te maken voor de bruiloft. In kleine kring trouwen op het eiland en thuis een wat groter feest, dat werd het idee. Karin is juf in het basisonderwijs en Johannes-Rink docent op de middelbare school, dus plannen en organiseren is hen wel toevertrouwd. Maar toen het idee ontstond om op het strand de ceremonie te houden, gingen ze op zoek naar hulp. Christy werd gevonden via Google.
Karin trouwde in het roze, in een makkelijk zittende jurk die goed van pas kwam op het strand en in de huifkar, waarmee het stel zich liet verplaatsen op het eiland. Johannes-Rink koos voor een bloemetjesdetail op de schoenen en riem, bij zijn nette broek en overhemd. ‘Summer Schier chique’, zou je het kunnen noemen, zoals ook als dresscode werd meegegeven aan de gasten. Sommige van hen waren nog nooit op Schiermonnikoog geweest en verwonderden zich volop.
Op Schiermonnikoog werd een openingsdans geoefend die op het feest thuis nog eens werd overgedaan: de Macarena. Karin: “Het feest thuis was geweldig, maar toch denken we, net als onze gasten die dag, met warme gevoelens terug aan de donderdag. De intieme sfeer op het eiland, de eigen ‘inner circle’ waar je een hele dag mee bent, dat was geweldig.”
Christy werd gevonden via Google. Karin: “Zij dacht met ons mee over hoe we de ceremonie konden vormgeven op het strand en had de contacten om het te regelen.” Johannes-Rink: “We hebben heel prettig contact met haar gehad. Het was bijna jammer dat ze niet heel veel kon betekenen omdat we het zelf zo helder voor de geest hadden. Maar we raden haar zeker aan als je wilt trouwen op Schiermonnikoog. Christy weet goed waar ze mee bezig is.”
